Kediyi merak mı öldürür bilmiyorum ama beni meraklı insanların ölümüne rahatsız ettiği bir gerçek.
Bu nasıl engellenemez bir öğrenme isteğidir ki karşı tarafın özeline pat küt dalarsın? Bu nasıl bir hadsizliktir ki üstüne elzemmiş değilmiş düşünmeden her türlü soruyu sorma hakkını kendinde görürsün?
Yazarken bile sinirleniyor insan haksız mıyım?
“Ne kadar maaş alıyorsun? Tatilde ne yapacaksın? Bu akşam ne işin var ki bizimle gelmiyorsun? Dün akşam neredeydin? Bu elbiseye kaç para verdin? Ne zaman evleneceksin? Evlilik nasıl gidiyor? Ne zaman çocuk yapacaksın? Çocuk yapacaksan kaç tane yapacaksın? Kocanla aran nasıl? Sevgilin var mı? Varsa kimlerden yoksa neden? Bu eve kaç para kira ödüyorsun? İşten neden ayrıldın? Yeni işi nasıl buldun? Neden çalışmıyorsun? Neden böyle dedin? Neden bunu yazdın? yok nereye baktın yok kime ne söyledin?”
Şiştiniz değil mi?
İnanın bunlar en basitleri.
Bu hadsizler daha da ileri giderler. Sordukları konu belki senin en dokunulmazındır, değil bahsetmek aklına getirilmesi bile canını sıkıyordur. Ama yok! Onun merakı giderilsin gerisi kimin umurunda!
Bilen bilir, biz yani annem babam ablam ve ben kendi kabuğumuzun dışında yaşamaktan hoşlanmayız. Ketumuzdur. İnsanlara soru sormayız. Yakınlarımız zaten bilmemiz gerekeni bize anlatır,biliriz. Anlattıkları mezara kadar bizledir. Gerisi bizi ilgilendirmez.
Ben böyle bir ailede büyüdüm. Arkadaşlarıma da hep böyle yaklaştım. Hiç didiklemedim hayatlarını hiç sorgulamadım. Ve inanır mısınız hepsi de bana anlatır. Kimsenin bilmediği şeyleri ben bilirim. Çünkü soru sormayan iyi dinleyicidir çünkü kurcalamayan sıkı sır saklar.
Kimseye sormadım. Anlatmak istedikleri kadarını anlattılar. Gerisi zaten beni ilgilendirmezdi.
Gel gelelim insanları kurcalamamak ne kadar elimdeyse beni didiklemeleri de o kadar benim dışımda gelişti.
Halbuki kaçırdıkları çok önemli bir nokta vardı;
Eğer ben sana bir şey sormuyorsam sen de bana sorma. Kural basit.
Tabii bu son dediğim bu tipler için geçerli bir kural, yoksa bana kimse soru sormasın diye özel olarak insanlara soru sormamışlığım yok. Gerçekten merak etmiyorum.
Çünkü zaten yakın hissettiğim insan bana anlatır anlatmıyorsa da özelidir biliyorum.
İnsanların hayatlarını bu kadar merak etmeyin. Kendi hayatınıza bakın. Biliyorum çok boş vaktiniz var. Mesela çıkın dağ bayır yürüyün kafanızı dağıtın iyi gelir. Ama insanları rahat bırakın.
Çünkü kimsenin özeli sizi ilgilendirmez.
Size sorulmasını istemediğiniz soruyu başka birine sormayın.
Hiç değilse buradan başlayın.
Pek umudum yok sizler için ama neyse,
Not:
Canım okuyucum, şu sıralar böyle birkaç hadsize denk gelince aklıma bu yazıyı yazmak geldi. Yine rencideli bir yazı oldu ama okurken hak verdiniz biliyorum.
Sevgiler,
Gözde
