Denksiz duygular.

“Hayatında denge sorunu varsa etrafına bak, muhtemelen birini yanlış yere koymuşsundur”

Bu sözü çok seviyorum…

Kendimi bildim bileli sorunlu ve dengesiz insanları çektiğimi sanırdım. Geçmiş zaman kullanıyorum çünkü bir süre sonra  sorunun  karşımdakilerin dengesizliğinde değil duygularımızın denksizliğinde olduğunu farkettim (denksizlik diye kurduğum uyduruk kelime için üzgünüm, cümleyi toparlayamadım)  

Misal,

çok sevdiğim bir arkadaşım vardı. Gel zaman git zaman ben üç arıyorsam O’nun   bir kere aradığını, görüşmelerimizin sadece benim talebimle gerçekleştiğini fark ettim. Sanki hiç aramasam  aklına bile gelmeyebilirdim. Tek emin olduğum nokta beni sevdiğini bilmemdi.  Çok da iyi bir kızdı. Hala da iyi bir kızcağız. Neyse konu bu değil. Konu şu, ikimizde birbirimizi çok seviyorduk. Fakat “çok” denilen şeyin miktarı kişiye özel olduğundan eylemlere yansıması da yine aynı kişiye özel oluyor. Duyguların denk olmamasından kasıtım da bu. Benim birini sevme şiddetim aynı kişinin beni sevme şiddetiyle bir olmayabilir. Yani O’nun “çok” diye nitelendirdiği duygusu benim “yeterince” diye nitelendirdiğime denk gelebilir. Bu duyguların karşılıksızlığı  değil denksizliğidir. Denk olmayan duygular insanı “ben hep sorunlu ve  dengesiz insanları çekiyorum” yanlışına iter.

Ne güzel de çorba ettim konuyu değil mi? Allah aşkına okuduklarınızdan net bir şey anladınız mı?  Yani anlayan beni iyi çözmüş o zaman tebriklerJ

 

Toparlamam gerekirse, örneğimden de yola çıkarak, karşınızdakinin sizi “sizin gibi” ya da “sizinle aynı miktarda” sevmediğini anlayacağınız güne kadar O’nu hayatınızda koymamanız gereken bir yere koyuyorsunuz. O zamanda eksen kayıyor. Tüm denge bozuluyor. İşte ben başta yazdığım sözü bu yüzden çok doğru bulurum. Buradaki püf noktası denksizliği bir an önce kavrayıp herkesi olması gereken yere koymak. O zaman görüyorsunuz ki denge sorunu kalmamış. Herkes ve her duygu yerinde.

Hayatım boyunca bu denksizliği çok yaşadım. İnanın bana ,yukarda verdiğim örnek hafif kalır. Şikayetçi de olmadım çünkü aslolan benim duygumdu. Daha çok seven, daha çok koruyan, daha çok güvenen ya da daha çok veren  taraf olmaktan gocunmadım. Sadece çok yorucudur herkes kaldıramaz o yüzden size tavsiyem denk tutmaya çalışın. Bu tavsiyeyi de  sakın kadın-erkek ilişkisi olarak sınırlandırmayın. Çünkü ben bu yazıyı,  yaşarken kaybettiğim tüm eski  arkadaşlarımı ve dostlarımı düşünerek yazdım. Denk olmayan şeyler illa sevgiliye hissedilmez.

Her durumda dengi bulun sonra çok yorulur ve yıpranırsınız.

Vermek çok güzeldir ama bir noktadan sonra insan kendinde bir şey kalmadığını görür. Ve bırakır. Karşısındakini bırakır O’nu sevmeyi değil.

Denksiz duygular yıkıcıdır ama öldürmez. Öldüren karşılıksızlıktır.

Duygularınız hep karşılıklı, miktarları da hep denk olsun…

 

 

Not:

Tabii dengesiz ve sorunlular da hemen “oh aradan sıyrıldık” sanmasın. Sizleri Allah’a havale ediyoruz .  

 

Öperim.