Ağlamak
,kuşkusuz, insanın sahip olduğu en güçlü antidepresandır.
Bu
kadar da iddialıdır.
Hele
bir dökülsün gözlerinden sıcak sıcak damlalar… Kalbinin ortasındaki o taş
ağırlığını biraz alır üstünden. Derin bir nefes al… Artık özgürsün.
Bırak
göz yaşlarını rahat rahat aksın…
“Ağlama
artık” derler ya… Ben hiç öyle tesellilerde bulunmam insanlara. Ağlayan birini
gördüm mü direkt “Ağla…” derim. Bilirim
ki o an O’nun için en iyisidir ağlamak. Derdine derman diye değil derdine ortak
diye…
İyi
insanlar ağlar. Ağlamak güzeldir. Ağlamak temizler.
Başka?
Kalbi
olan ağlar.
O
yüzden sen ey kalpsiz robot!
Sen
sakın ola kendini yorma. Zorlama.
Zorla
akan yaş sadece zehirdir. Karşındakinin zehri…!
Sen
sadece yaşama sevincini almakla görevlisin, hiç girme bu işlere.
Sen
hiç ağlamayacaksın ve sen hiç mutlu olamayacaksın.
Ve
en kötü haberi sona sakladım;
Sen
hiç sevemeyeceksin…
Sevilmek
mi?
Bak buna güldüm.
Bu
akşam hiç yazasım yok o yüzden burada kesiyorum.
İyi
olun…
Gözde
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder