Armut olmak ya da olmamak... İşte bütün mesele bu!

“Yaşlanarak değil, yaşayarak tecrübe kazanılır; zaman insanları değil, armutları olgunlaştırır.”

Peyami Safa’nın çok sevdiğim bu sözünden yola çıkarak bir şeyler yazmak istedim.

Mutlu armutlar gördüm. Hallerinden memnundular. Bense zor olanı seçtim.

Hamdım. Piştim.

Zamanın merhem olduğunu gördüm. Hallerinden memnundular. Bense zor olanı seçtim.

Yandım.

Ham olmak insana özgüdür de sonrası herkese nasip olmaz. Kimisi sadece yaşamayı seçer. Yer, içer,çalışır, gezer,uyur ve sonra tekrar uykusu gelir. Armutluk mertebesi için gerekli olan bu eylemler ne yazık ki insanoğluna sadece pratik hayat tecrübesi kazandırır.

Sadece yaşamayı seçmiş ve 70 yaşına gelmiş adama hayatın anlamını ya da ne hissettiğini sormayın  çünkü O, yaşarken, bunların hiç birini  kendine ya da başka birine sormadı. Anlatacak bir şeyi olmadığından  karşısındakini dinlemeye yetisi( ya da niyeti) yoktu. Yediği yemek sadece karnını doyurdu, gezdiği yerlere bakıp geçti, başına gelen felaketler ise sıyırıp geçti.  Mutluluk dediğin zaten ihtiyaç duymadığı bir şeydi. Çünkü hiç acı çekmemişti.

Acının ne olduğunu bilmeyen mutluluğun umuduyla yaşamaz.

Belli tecrübelere çok saygım var elbet. Örneğin anne olmadan ne annemi anlayabilir ne de annelik hakkında söz söyleme hadsizliğini yapabilirim. Yaşadıkça, yaş aldıkça çok değişiyor insan kabul. Fakat, benden yaşça büyük herkesin ,benden daha tecrübeli ve olgun olabileceğine inanmıyorum! “Sadece yaşamayı” seçmiş olan ve az önce bahsettiğim adam benim olgunluk seviyemde boğulabilir çok net. Çünkü ben,

Hamdım piştim…  O ise sadece armut olmayı seçti.

Halinden memnundu.

Öyle anlar vardır ki bir ömür boyunca alamadığın dersi tek saniyede verir sana. Eğer armut değilsen o dersi alırsın. Bir üst sınıfa geçersin.

Armutlara ise  verilebilecek tek ders okul sıralarında öğrendikleriyle sınırlıdır. Üçgenin iç açıları 180 derecedir ve Türkiye’nin konumu  36-42 kuzey paraleli, 25-45 doğu meridyenidir.

Özel Not

Şüphesiz ki en paha biçilmez olanı hem yaş hem tecrübe almış değerlerin hayatımızda olmasıdır. Çok sevgili Prof. Dr. Dursun Koçer (ki kendisi benim Dursun Amcam’dır) de bu değerlerden biri. İyi ki var ve ne yazık ki kendisini geç tanıdım.  Bana hediyesi olan Erich Fromm’a ait Sevme Sanatı’nı okuyorum.

Okudukça da yazma eylemi ile ilgili  hadsizliğime şaşıyorum!

Ve yine şüphesiz ki insanın annesinin her anlamda derya deniz olması da paha biçilmezdir. Annem  benim için birkaç üniversitedir.

Armut olmayın. Yaşayın, öğrenin, sorgulayın ,düşünün , empati yapın, mutlu olun, mutsuz olun , ders çıkarın  ve en önemlisi de acı çekin. Acı çekmemiş insan sadece nefes almıştır. Yaşamak başkadır.

Hep güzel dersler alıp sınıflarınızı geçmeniz dileği ile,

Gözde